De manier waarop we werken en ondernemen verandert. Een logische ontwikkeling die van alle tijden is. Niets nieuws onder de zon dus! Netwerken is één van de manieren waarop je als ondernemer aan meer opdrachten kunt komen. Netwerken is ook al zo oud als de wereld, maar toch lijkt ook hier de vorm langzaam maar zeker te veranderen.
Old boys network
Al jarenlang bestaan er vele zgn. ‘old boys networks’. Denk aan Lions, Rotary clubs, ronde tafels. Clubs met een bepaalde drempel waar je niet zomaar binnen komt. Maar als je eenmaal binnen bent, is het ook vaak een warm nest van gunningen… als het geen crisis is tenminste.
BNI (Gouda)
BNI is ook een voorbeeld van een netwerkorganisatie. Omdat ik eigenlijk al mijn handel uit netwerken haal (ik ben niet zo’n verkoper), ben ik daar natuurlijk ook wezen kijken. Ondanks dat dit netwerk een stuk opener en toegankelijker is dan bijvoorbeeld eerder genoemde netwerkclubs, viel me toch op dat BNI ook niet helemaal de insteek van het allernieuwste werken hanteert. Er zijn een aantal ‘kritische kanttekeningen’ die zich m.i. ook al vertalen naar praktische problemen. BNI profileert zich als een ‘nieuwe manier van zaken doen’, wat dan wel een schril contrast lijkt te zijn met de praktijk.
En jij bent?
Een eerste bezwaar wat ik zelf heb tegen BNI achtige concepten, is de ‘plichten’ die BNI met zich meebrengt. Er wordt verwacht dat je leden uit je BNI chapter aanbeveelt aan mensen uit je netwerk. Echter wordt wel voorbij gestreefd aan het belangrijkste: weten wie je aanbeveelt en wat de kwaliteit van zijn/haar werk is. De beperking van maar één deelnemer per ‘bedrijfsactiviteit’ is één van de knelpunten. Neem bijvoorbeeld webdesigners. Je hebt ze in allerlei soorten… van ‘template ombouwers die niet kunnen programmeren’ tot ‘hardcore programmeurs’ en van ‘Joomla addict’ tot ‘WordPress evangelist’. En dat is maar één voorbeeld. Hoe kun je op die manier de kwaliteit hoog houden? Je mag het mij vertellen! En dan nog iets; wat is er mis met gezonde concurrentie? Bovendien heb je daarmee niet echt meer een vrije keuze qua samenwerkingspartners – er is immers een ‘officieuze dwang’ tot aanbevelen. Net als privé zou ik het zakelijk ook niet leuk vinden om min of meer uitgehuwelijkt te worden.
Alles is voor bassie!
‘Geven loont’ is het levensmotto van BNI. Althans; dat roepen ze. Het geven lijkt me vooral gericht op de organisatie zelf. Voor een lidmaatschap van een jaartje moet je wel een slordige €1.800 neertellen. Iets minder dan €800 voor de €15 per keer kostende ontbijtjes en nog eens ruim €1.000 wat rechtstreeks in de BNI clubkas verdwijnt. Wat ze dat actief voor je doen? Geen idee.
BNI Gouda
Zelf moet ik bekennen uit beperkte ervaring te spreken. Mijn ervaringen zijn beperkt tot BNI Gouda. Ik werd als ‘gast’ uitgenodigd en ben eens gaan kijken. We schrijven oktober 2010. Ik was bij één van de twee chapters te gast die Gouda rijk is. Er werden overigens al de nodige voorbereidingen getroffen om een derde chapter op te richten. Ca. 25 man verzamelde zich in de vroege ochtend voor een gezamenlijk ontbijt. Na een voorstelrondje, 10 minuten presentatie en een mini training van ‘ongekend’ niveau zat ik vrij snel in het stramien dat BNI heet. Een Amerikaanse schoolklas waarbij ‘succes in business’ de sleutel cq. drijfveer was. Ze werken met aanbevelingen, die uitgedeeld worden aan ‘collega leden’. Echt bijzonder veel waren het er overigens niet.
Vervolgens neem ik je mee in de tijd. Ik neem je mee naar eind augustus, in het jaar 2011. De 2 chapters waren niet uitgegroeid tot 3, nee in tegendeel: ze waren samengevoegd. Wederom hadden ca. 25 mensen de moeite genomen voor het vroege ontbijt en waren om 6.45 uur aanwezig in De Unie, Waddinxveen. Eén van de meest sfeerloze eetgelegenheden als je het mij vraagt, maar misschien kwam dat door het tijdstip. Ik was er ook, als vervanger van iemand die niet kon. Zo gaat dat; je kunt niet zomaar wegblijven. Het programma kende ik nog van een jaar geleden, dus dat was geen verrassing meer. Wel viel het me op dat een zo op business gestuurd netwerk niet verder kwam dan 7 aanbevelingen. Eigenlijk waren het er 6, want ik had een mooie lead gescoord voor de ondernemer die ik verving. Er waren nog een aantal andere leads; waarbij er zeker twee leads tussen zaten van de categorie ‘ik heb een pakje nietjes gehaald bij de lokale kantoorboekhandel en die zit hier ook’. Of het werkt? Ergens anders vast, maar ik geloof er niet in.
Nu, in het begin van 2012 kent BNI Gouda nog één chapter met 12 leden. Glimlachend lees ik de BNI website waarop staat: “Being active in BNI is like having up to 40 sales people working for you”. Yeah right, niet voor mij in ieder geval. Ongetwijfeld zijn er her en der succesverhalen bekend of werkt het in andere ‘chapters’ wel heel goed, maar dat is niet mijn ervaring. Overigens moet ik daarbij wel toegeven dat ik ook de nodige positieve verhalen hoor over BNI. Voor sommige mensen kan het ook vast werken, daarbij ben je natuurlijk wel afhankelijk van hoe actief de mensen in je chapter zijn.
Hoe werkt het dan wel?
Ik heb de wijsheid niet in pacht. Ik geloof alleen niet – voor zover mijn ervaring rijkt – in BNI achtige concepten. Veel van de mensen die ik binnen mijn netwerk aanbeveel hoeven daar geen €1.800 per jaar voor te betalen. Ik doe het omdat ik de betreffende personen ken (of ik zeg erbij dat ik er geen ervaring mee heb). Daarnaast gun ik het ze en heb ik vertrouwen in ze.
Hoe dat kan? Omdat ik ermee heb gewerkt. Via bijv. een gezamenlijke klant, projecten die ze belangeloos uit hebben gevoerd of omdat ze me een keer hun deskundigheid hebben laten zien bij een presentatie of rechtstreeks, door een vraag te beantwoorden.
Ik geloof in dat persoonlijke, dat betrokkene. Noem het gastheerschap. Vreemde vergelijking? Ik denk het niet. Een goede gastheer ontvangt alle gasten die bijv. in zijn restaurant komen vriendelijk. Zonder vooroordelen en bereid om jou als individuele klant een goede service te bieden en op persoonlijke wijze te behandelen. Die goede gastheer ‘brengt’ terwijl hij weet dat het een onzekere factor is wat hij uiteindelijk kan ‘halen’ in termen van omzet of fooi. Klinkt goed toch?
En jij?
Misschien denk je ‘leuk verhaal’ (of niet), maar hoe doe jij dat? Wat vind jij belangrijk wanneer het om samenwerkingsvormen en/of netwerken gaat? Waar voel je je prettig? Waar voeg je waarde toe? Of gaat het je vooral om ‘halen’? Heb jij hele andere ervaringen met BNI? Laat het mij en de andere lezers weten middels je reactie!
